Een aantal jaar geleden heeft mijn werkkring zich verplaatst van Eindhoven naar Veldhoven. Gewend als ik was aan het fietsen naar mijn werk, bleef ik dat in het begin ook doen naar Veldhoven. Na een knieblessure en een strenge winter was er van deze goede gewoonte helaas niets meer over. Er resteerde slechts een knagend schuldgevoel, overgewicht en goede voornemens. Om mezelf weer uit de auto te krijgen, heb ik me aangemeld voor Ffkes wisselen en zal ik mezelf gedurende de mobilitietsweek uitsluitend per E-bike verplaatsen. Ik ben benieuwd!
13 september
Joehoe, ik heb de fiets. Zojuist gehaald bij het gemeentehuis met dank aan de faciliterende fietsenwinkels. Na een kennismaking met de overige deelnemers, uitleg over de werking van de fiets en het verhogen van een zadel kunnen we op pad. Het is een mooie dag. De zon schijnt, het is warmer geworden dan ik vanmorgen dacht. Het fietst lekker. Nu is de tijd gekomen om de electrische ondersteuning aan te zetten. Behalve de normale 7 versnellingen zijn er 3 standen voor de electrische ondersteuning. Het is even zoeken naar welke versnelling, welke stand en wanneer deze te gebruiken. Op een recht stuk kies ik voor de maximale ondersteuning. En ja hoor, mijn stalen ros strekt haar benen en gaat over in een vloeiende galop. Dit is kicken! Ze draagt me zonder enige moeite over het asfalt. Met moeite onderdruk ik een triomfantelijke western-kreet. Morgen heb ik een vrije dag. Waar zal ik eens naartoe fietsen?
14 september
Vandaag heb ik een vrije dag. Mijn ritje woon-werkverkeer zit er dus even niet in. Ik ga de fiets gebruiken in de binnenstad van Eindhoven voor de noodzakelijke boodschappen. De auto blijft naast het huis staan en met de electrische fiets werp ik me in het, soms best chaotische, verkeer. Het blijft nog even wennen aan de reactiesnelheid van de fiets. Vooral bij het optrekken en oversteken ben ik sneller dan anders. Hoewel ik eigenlijk in de veronderstelling was dat een electrische fiets alleen voor lange afstanden geschikt was, kom ik daar al snel op terug. Ik merk dat het optrekken en oversteken sneller gaat en met minder inspanning. Prettig voor mensen die net als ik niet de beste knieën hebben. Het kost allemaal gewoon minder moeite. Ik fiets van hot naar her en als ik thuis kom plof ik niet zoals gebruikelijk op de dichtstbijzijnde stoel, maar heb ik nog genoeg energie over om eerst de boodschappen op te ruimen.
15 september
Het belooft een prachtige dag te worden. Ideaal fietsweer. Maar ook vandaag geen ritje woon-werkverkeer voor mij, want mijn zus gaat trouwen. Aangezien we in de stad wonen, zou de fiets het meest ideale transportmiddel zijn om naar het stadhuis te gaan. Voor deze gelegenheid kiezen we echter toch voor de auto. Niet zozeer omdat ik bang ben dat mijn coupe verwaait, maar vooral omdat we mijn 74-jarige moeder moeten ophalen. En achterop de fiets lijkt me op haar leeftijd geen goed idee. Morgen weer een gewone werkdag, op de electrische fiets!
16 september
Vandaag eindelijk mijn ritje woon-werkverkeer. Omdat ik al wat ervaring met de fiets heb opgedaan, weet ik inmiddels dat het zoveel makkelijker en lichter gaat met de electrische ondersteuning. De fietstocht verloopt dan ook voorspoedig en volgens mij heb ik er eigenlijk niet veel langer over gedaan dan met de auto. Maandag toch eens de tijd opnemen. Met een beetje geluk scheelt het (nauwelijks) iets. De fiets zet ik voor de zekerheid toch maar even in het afgesloten fietsenhok bij mijn werk. Ik zie dat er zelfs een stopcontact in het fietsenhok aanwezig is, dus ik kan ook de oplader van de accu meenemen. Mooi, dan kan die mooi terwijl ik aan het werk ben. Als dat al nodig mocht zijn, want tot nu toe heb ik de accu nog niet op hoeven laden. Bij thuiskomst leg ik hem voor de zekerheid aan de oplader. Dat kan door de accu van de fiets af te halen, maar het opladen kan ook als de fiets vlakbij een stopcontact staat. Een kwestie van een stekkertje inpluggen.
17 september
Al jaren fietst mijn lief bijna dagelijks een rondje in de omgeving van ongeveer 1,5 uur. Ik wist eigenlijk nooit welk rondje dat precies was omdat ik nooit mee ben gegaan. Hij fietst veel harder dan ik en eerlijk gezegd zag ik ook wel op tegen de afstand. Op het moment dat de actie 'ffkes wisselen' in beeld kwam leek dit een uitgelezen kans om dan eindelijk dat rondje maar eens mee te fietsen. Vanmiddag was het zover. Ik wist eigenlijk niet dat de natuur in de omgeving zo mooi is en zo dichtbij nog wel. Vanuit Eindhoven zijn we langs het kanaal naar Mierlo gefietst, van daaruit door het bos naar de Strabrechtse Heide. Na een korte pauze aan het ven, trokken we weer verder naar Heeze en vervolgens binnendoor naar Geldrop. Via Gijzenrooi en Riel kwamen we bijna 2 uur later weer in Eindhoven aan. Zonder een centje pijn! Mijn lief kon in zijn eigen tempo fietsen en dankzij de electrische ondersteuning kostte het mij geen moeite om hem bij te houden. Ondanks tegenwind, twee viaducten en een aantal hellende vlakken. De accu had bij thuiskomst nog voldoende vermogen over, en ik ook!
19 september
Vandaag weer een retourtje Eindhoven - Veldhoven. Het is zo fijn om op de fiets te gaan en er helemaal niet tegenop te zien. Normaal gesproken had ik allang een reden bedacht om met de auto te gaan, maar het fietsen valt me zo licht dat het geen moeite kost. Op de terugweg heb ik de tijd geklokt en wat denk je? 20 minuten!!!!!!! Dat haal ik met de auto niet eens. Nu had ik wel wind mee en de stoplichten waren me gunstig gezind. Maar toch, normaal gesproken doe ik er met de auto, afhankelijk van de drukte, 25 tot 30 minuten over. Om enige vergelijking te kunnen maken controleer ik de fietsroute op de ANWB-routeplanner. Volgens de routeplanner zou ik er op de fiets 29 minuten over moeten doen en ik heb het vanmiddag in 20 minuten gefietst. I rest my case.
20 september
Vanmorgen voor de zekerheid nog een keer geklokt. Nu met wind tegen. Het was om 7 uur nog erg rustig op de weg en ook de verkeerslichten zaten niet tegen. Deze keer fietste ik er 21 minuten over.Weer een hele mooie tijd. Sneller dan met de auto en de gewone fiets. Goedkoper dan de auto. Beter voor mijn conditie en voor het milieu. Het enige nadeel dat ik nog kan bedenken is storm en sneeuw. Hoe vaak komt dat voor in Nederland? Laat het 4 weken per jaar zijn, dan nog blijven er 48 weken over om aan mijn conditie en het milieu te denken. Het lijkt me een mooi uitgangspunt. Wat trouwens ook prettig is, is om onderweg naar huis snel even een boodschap te kunnen doen. Even de fiets tegen de gevel van de drogist of de supermarkt. Niet zoeken naar een parkeerplaats, maar binnen een paar minuten kan ik mijn weg vervolgen en zoef ik weer door het verkeer.
22 september
Het is zover. "Mijn" e-bike en ik maken ons op voor ons laatste gezamenlijke ritje. Nog één keer van Eindhoven naar Veldhoven. Daar zal ik haar weer overdragen aan de rechtmatige eigenaar. Nog één keer zoeven we voortvarend door het verkeer, nog één keer verras ik mezelf met de snelle reistijd, nog één keer kom ik zonder al te veel inspanning op mijn werk. Om 11 uur is het zover en lever ik haar in op het plein bij het Gemeentehuis. Lieve mensen, bedankt dat ik haar mocht lenen en mocht ervaren dat een electrische fiets voor mij een verrijking is.
Het is niet dat ik niet zonder kan, maar met electrische ondersteuning stap ik sneller op de fiets naar mijn werk. Met electrische ondersteuning durf ik die fietstocht aan, waar ik al jaren van vond dat ik hem eens moest fietsen. Met electrische ondersteuning val ik bij thuiskomst niet buiten adem op de eerste stoel, maar heb ik nog energie voor andere dingen. En nee, ik ben niet hoogbejaard, maar gewoon een drukbezette hard werkende moeder. Omdat ik ook vandaag toch ook weer thuis moet zien te komen, stap ik voor het eerst in 10 jaar weer eens in de bus. Die is ook met zijn tijd meegegaan. Een ov-chipkaart en nog een ervaring rijker doe ik thuis de poort open en loop de achtertuin in. Ik sta even stil en vraag me af waarom het er zo leeg uit ziet. Het duurt een fractie van een seconde voor ik me realiseer dat de electrische fiets ontbreekt in het plaatje. Ik mis haar nu al.