Er lijkt een nieuwe trend te zijn geboren in de Irisbuurt. Of het ook echt nieuw is weet ik natuurlijk niet, maar voor mij in ieder geval wel. Het begon een paar maanden geleden met een oproepje op facebook van de wijkbewoners op nummer .. dat we ons daar konden melden voor gratis worstenbroodjes. Ik vroeg me wel even af hoe dat overschot aan worstenbroodjes dan ontstaan was, maar stond er niet lang bij stil. Al snel werd dit oproepje gevolgd door een vergelijkbaar aanbod maar nu ging het om gerookte zalm. Nu wilde ik hier toch meer over weten. Dus de stoute schoenen aangedaan en geïnformeerd naar de herkomst van dit overschot. Het blijkt om levensmiddelen te gaan waarvan de houdbaarheidsdatum vandaag is, de huidige dag, heute. Jumbo supermarkten heeft in haar beleid een houdbaarheidsgarantie opgenomen. Hierin staat dat deze producten gratis worden meegegeven aan de klant als dank voor de melding. Een win-win situatie dus. Jumbo wordt gewezen op de verminderde houdbaarheidstermijn en de klant heeft een gratis product. Inmiddels is het verworden tot een soort schatzoeken in de supermarkt. En dat het ook werkelijk een win-win situatie is blijkt onder meer uit het feit dat de op deze wijze gratis verkregen Yakult, die we voorheen nooit gebruikten, nu standaard bij de wekelijkse boodschappen hoort. Een ander doet zijn boodschappen niet meer bij de concurrent maar bij Jumbo in de hoop tegen een meevallertje aan te lopen. Maar ook draagt het bij aan de verbondenheid in de wijk. Zo kwam de buurvrouw onlangs een pak vanillevla brengen. Ook op deze manier gratis gekregen van Jumbo. Wij eten nooit een dessert dus dat is best een keer lekker. Een andere wijkgenoot had vleeswaren aangetroffen met de datum van vandaag en kwam een pakje aanbieden. In Rotterdam blijkt een jonge vrouw, met het oog op duurzaamheid en naastenliefde, elke dag de producten in de plaatselijke Jumbo te controleren en de gratis producten vervolgens op straat uit te delen aan dak- en thuislozen die in de buurt verblijven. Een mooi initiatief, lijkt me. En dat aspect is er natuurlijk ook. Laten we eerlijk zijn, we kennen waarschijnlijk allemaal wel minder fortuinlijke perioden in ons leven. Hoe fijn is het dan als je onverwacht een meevallertje hebt? En wat gebeurt er met de producten die de houdbaarheidsdatum overschrijden? Die niet tijdig door klanten zijn gevonden? Die gaan de container in. Hoe jammer is dat? Hoe duurzaam is het weggooien van voedsel? Er zijn dieren voor gestorven, voor de productie is het milieu belast, verpakkingsmaterialen zijn gemaakt, transport heeft plaatsgevonden etc. En alles voor niets! Hoe ontzettend zinloos. Eigenlijk is het sowieso best raar dat we groenten kopen die geproduceerd zijn in een ander werelddeel! Je kunt wel sperziebonen uit Ethiopie kopen natuurlijk, fijn voor de economie daar misschien, maar is het ook zo gezond, denkend aan de opslag, transport, milieu? Wat is ermis met met de sperziebonen uit onze eigen omgeving? Het enige nadeel is dat deze vaak niet voor het grijpen liggen in de supermarkt. Er zijn tijden waarin we heel actief wekelijks (of regelmatig) zelf naar de boer rijden. Zo halen we karnemelk en kaas bij de boer in Brandevoort, ijs en yoghurt van de waterbuffelboerderij (Stoerderij) in Son en Breugel. En als we toch met de hond gaan wandelen, rijden we langs de boer om de groenten van dit moment te kopen. Gewoon recht van het land. In zo’n kraampje langs de weg bij de boerderij. Maar ja, het kost meer tijd en moeite dan even naar de supermarkt lopen. Persoonlijk vind ik dat de smaak dat dan weer helemaal goed maakt. Maar ja, je moet er de tijd maar voor hebben. Mooi initiatief vind ik ook de buurtmoestuin. Sinds enige tijd is een deel van het grasveld bij de Blokhut ingericht als moestuin. Een mooi initiatief. Bewust en duurzaam. Ik hou ervan.